Bir arkadaşım bir keresinde bana, "Kanka, PI gelecektir, hayatında bir kez karşılaşacağın bir fırsat. Küresel bir proje. Garantili kazanç." dedi. Yarı ikna oldum ama gözleri güvenle doluydu. Peki ne yaptım? Bait'e kapıldım. Telefonumu ipotek ettim, akrabalardan borç aldım, 15,000U topladım ve tamamen girdim. Uygulamayı nasıl indireceğimi gösterdi, nasıl "şarj edeceğimi" öğretti ve pat — işte, 3.1'den girdim. Uzay gemisinde Ay'a gidecek koltuğumu güvenceye aldığımı düşünmüştüm. Ama iş yoğunlaştı, hayat devam etti ve fiyatı kontrol etmedim. Sonra Nisan geldi. Uygulamayı açtım, neredeyse telefonumu düşürüyordum. Fiyat? Bir kumdan kalenin dalga tarafından vurulmasını izlemek gibiydi. Arkadaşımı aradım, panik içinde. Dedi ki: "Bakma, bro. Birkaç yıl içinde iyi olacak. Sadece uygulamayı kaldır." Sanki bir grip belirtisiymiş gibi. Ama durabilir miyim? O günden beri her gün ekrana yapışmış durumdayım. Uyanmak mı? Fiyatı kontrol et. Yemek mi? Fiyatı kontrol et. Araç kullanmak mı? Hala kontrol ediyorum. Uykumu, kilomu ve muhtemelen aklımı kaybettim. 1.4'e geri çıktığını görünce, belki — sadece belki — bir umut vardır diye düşündüm. Sonra pat, 0-şey-ne-olursa-olsun'a geri döndü. Duygusal rollercoaster'ın emniyet kemeri yok. Bir ayda 18 pound kaybettim ve gençliğimi. İnsanlar bana ne olduğunu soruyor. Ben sadece şunu diyorum: "PI oldu." Ve şimdi, buna "gelecek nesillere bir hediye" diyorlar. Tek söyleyebileceğim şey — Cao Nima'nın dördüncüsü. — Kırık bir madeni para sahibinin günlüğü. #PI#
The content is for reference only, not a solicitation or offer. No investment, tax, or legal advice provided. See Disclaimer for more risks disclosure.
Reward
like
5
Share
Comment
0/400
GateUser-4d529b77
· 14h ago
Bu, daha önce duyduğum türden bir hikaye - arkadaşımı dinledim, aldım ve şimdi zarardayım. Bu yüzden "kendi araştırmanızı yapın" derler.
#PI# #PI#
Bir arkadaşım bir keresinde bana, "Kanka, PI gelecektir, hayatında bir kez karşılaşacağın bir fırsat. Küresel bir proje. Garantili kazanç." dedi. Yarı ikna oldum ama gözleri güvenle doluydu. Peki ne yaptım? Bait'e kapıldım. Telefonumu ipotek ettim, akrabalardan borç aldım, 15,000U topladım ve tamamen girdim. Uygulamayı nasıl indireceğimi gösterdi, nasıl "şarj edeceğimi" öğretti ve pat — işte, 3.1'den girdim.
Uzay gemisinde Ay'a gidecek koltuğumu güvenceye aldığımı düşünmüştüm. Ama iş yoğunlaştı, hayat devam etti ve fiyatı kontrol etmedim. Sonra Nisan geldi. Uygulamayı açtım, neredeyse telefonumu düşürüyordum. Fiyat? Bir kumdan kalenin dalga tarafından vurulmasını izlemek gibiydi. Arkadaşımı aradım, panik içinde. Dedi ki: "Bakma, bro. Birkaç yıl içinde iyi olacak. Sadece uygulamayı kaldır." Sanki bir grip belirtisiymiş gibi.
Ama durabilir miyim? O günden beri her gün ekrana yapışmış durumdayım. Uyanmak mı? Fiyatı kontrol et. Yemek mi? Fiyatı kontrol et. Araç kullanmak mı? Hala kontrol ediyorum. Uykumu, kilomu ve muhtemelen aklımı kaybettim. 1.4'e geri çıktığını görünce, belki — sadece belki — bir umut vardır diye düşündüm. Sonra pat, 0-şey-ne-olursa-olsun'a geri döndü. Duygusal rollercoaster'ın emniyet kemeri yok.
Bir ayda 18 pound kaybettim ve gençliğimi. İnsanlar bana ne olduğunu soruyor. Ben sadece şunu diyorum: "PI oldu." Ve şimdi, buna "gelecek nesillere bir hediye" diyorlar.
Tek söyleyebileceğim şey — Cao Nima'nın dördüncüsü.
— Kırık bir madeni para sahibinin günlüğü.
#PI#